DİĞER
Dünyadan Aşağı, okura ne bir sığınak ne bir kovuk oluyor. Bir teselli de vermiyor. Yazar, okuyucuyu avucunun içine alacağını çok iyi bildiği hikâyeye sırtını dayamak yerine, bir oyunun peşine düşüyor...
Bir döneme, şehre, topluma, irtifa kayıplarına, tutunma çabasına, direnişe tanıklık eden bir roman...
Çocuk, güvercin, köpek, kedi, kadın, tavşan, bebek, tilki... Sömürü ve ezilmişliklerinden akraba edilenler, eril ve türcü bir imgelemin kelimelerine, gazetelerin üçüncü sayfalarına, Twitter'ın “trend topic” listelerinin alt sıralarına sıkıştırılır
Muktedirlerce yazılmamış tarih ve tarihin unuttuklarını hatırlatan edebiyat gösteriyor ki biat etmeyen yazarlar ve öğretmenler varlar, buradalar ve belli ki “suç” işlemeye devam edecekler
“Bir Kanun Hükmünde Kararname ile gökyüzüne tırmanmak yasaklan”ana kadar gökyüzüne kelimelerden halatlar fırlatacağız. İşte Sine’nin de yaptığı, tam olarak bu
Yas, tutulamayan. Ağıt, yakılamayan... Yaslarımızı tutup ağıtlarımızı yazarak, söyleyerek yakıp nasıl, ne zaman iyileşeceğiz? Bu rehinelik kaç vakte kadar sürecek?
© Tüm hakları saklıdır.
↑ Yukarı çık
